This book concerns the reform of medical residency training. In short, the reform takes in the shift from apprenticeship-based training models of “learning-by-doing” and role modeling to structured training programs based on educational insights as competency-based training and standardized performance assessment. Up to now, many sociological accounts of medical education have narrowly focused on the world of doctors and how they are educated. This book aims to contribute to a more comprehensive understanding of current transitions in medical education. The overall research aim is to reveal how medical residency has changed due to the interplay of policy development, transitions in the medical profession, traditional values and training practices, and new ideologies.
The book discusses and relates two closely related, yet usually distinct topics. First, we explore the changing objectives and processes of medical training itself, and examine how current reforms affect the learning process of medical residents. Second, medical education is generally seen as a core institution of medical professional self-regulation. Through exploring medical training reform we seek to gauge the dynamics of present trends in medical governance.
We explore these research aims through a multiple-sited ethnographic study of medical training reform in the Netherlands. For five years, we traveled around
and participated in various sites that enacted the reform of medical training:
the Ministry of Health, medical associations, the clinic, local meetings of clinical teachers, medical residents and educationalists, conferences pertaining to the reform and scientific conferences on medical education. We ‘acted with’, observed and interviewed local and national actors. Drawing on theoretical insights of medical sociology, the sociology of professions, science and technology studies and political sciences the book reveals the multiple ontologies of medical training reform, and provides in-depth insight in the processes and mechanisms of changes in medical governance more in general.

See dissertation for the complete summary.

Dit proefschrift gaat over de hervorming van de medische vervolgopleidingen, de opleiding tot medisch specialist. Kort samengevat betreft de hervorming een verschuiving van het oude meester-gezel systeem waarin een arts-in-opleiding- tot-specialist (aios) het vak stapsgewijs leerde te beheersen door te oefenen onder begeleiding van een medisch specialist (‘learning by doing’), naar een gestructureerd opleidingsprogramma gebaseerd op moderne onderwijskundige inzichten zoals competentie-gericht opleiden en gestandaardiseerde toetsing van het individueel functioneren. Het doel van het onderzoek is om inzicht te krijgen in hoe de medische vervolgopleiding verandert als gevolg van het samenspel van veranderingen in het beleid, verschuivingen binnen de medische professie, veranderende normen en waarden in de gezondheidszorgpraktijk en de opkomst van nieuwe ideologieën en leerstrategieën.
De sociologie van het medisch onderwijs heeft zich tot nu toe vooral gericht
op de besloten wereld van een zorginstelling (veelal ziekenhuizen) en het socialiseringsproces dat zich hierin afspeelt. Dit onderzoek heeft tot doel bij te dragen aan een breder begrip van de huidige veranderingen van de medische vervolgopleiding door niet alleen te kijken naar de socialisering van jonge artsen maar door de opleiding te begrijpen als onderdeel van een bredere en dynamische politieke context van (veranderende) maatschappelijke eisen.
In het boek bespreken we twee, gewoonlijk afzonderlijk besproken thema’s
die nauw samenhangen met de hervorming van de opleiding. In de eerste
plaats onderzoeken we de gevolgen van de veranderingen voor de medische vervolgopleiding zelf. Wat is de betekenis van de hervormingen voor de opleiding en daarmee voor het functioneren van de toekomstig medisch specialist? In de tweede plaats onderzoeken we de veranderingen in de besturing (governance) van de medische beroepsgroep. In de sociologie van professionals en beleidsliteratuur wordt de medische opleiding vaak beschreven als een belangrijke pilaar onder het systeem van professionele zelfregulering. Wat is de betekenis van de hervormingen voor de professionele zelfregulering van de medische vervolgopleiding? En wat leert dit ons over de governance van medisch professionals meer in het algemeen?
Om bovenstaande onderzoeksvragen te beantwoorden is een meervoudig gesitueerd (multiple-stited) ethnografisch onderzoek uitgevoerd naar de hervormingen van de medische vervolgopleidingen in Nederland. Gedurende
vijf jaar hebben we geparticipeerd in, en gereisd tussen de verschillende
plaatsen waar de hervormingen zijn gevormd en betekenis hebben kregen (of beter: “gemaakt, naar de Engelse term enacted): het ministerie van VWS, koepelorganisaties, de opleidingspraktijk, lokale bijeenkomsten van opleiders,
aios en onderwijskundigen, en conferenties en workshops over de hervormingen van de medische vervolgopleiding. We hebben hierbij nauw samengewerkt met lokale en nationale actoren in het veld van de medische vervolgopleidingen. We hebben hen geobserveerd en geïnterviewd. Voor de analyse is gebruik gemaakt van theoretisch inzichten uit de sociologie van het medisch onderwijs, de sociologie van professionals, het wetenschap- en techniekonderzoek, en de beleids- en bestuurskunde.

Zie proefschrift voor de volledige samenvatting.